Utknął w kosmosie na tygodnie, lecą mu z pomocą. Historia z "Elite: Dangerous" jest świetna

W Polsce gra większość społeczeństwa. Ci, którzy "pykają" na komórce, poklikają przez kwadrans i zajmują się czymś innym. "Domorośli" gracze konsolowi i pecetowi dają się ponieść fabularnej historii albo odpalają sieciowy mecz. Oba w którymś momencie dochodzą do swojego końca. Z MMO jest inaczej.

Te "masowe" gry sieciowe nie mają finału, a społeczności graczy same wymyślają sobie cele i zadania, których realizacja potrafi zajmować całe miesiące. Niejaki Deluvian Reyes Cruz wymyślił sobie, że doleci do najdalej wysuniętego punktu w świecie gry. Zajmuje to oczywiście mnóstwo czasu - udało mu się lecieć przez 42 ziemskie(!) dni.

Ale podróż to także zużycie paliwa. I paliwowa matematyka jest kluczem do tego, aby nie zostać na lodzie. Tak się przydarzyło właśnie Reyesowi. A że "Elite: Dangerous" to fachowa symulacja, nie może zrobić... nic. Nie ma przycisku "restart", opcji teleportu do bazy. Jest tylko usunięcie konta i rozpoczęcie od nowa. Albo czekanie na ratunek. I on właśnie nadchodzi.

Z pomocą spieszy Fuel Rats, społeczność graczy, która skupia się na pomocy innym i - jak nazwa wskazuje - dostarczaniu paliwa. To piękne, że gdzieś obok nas są ludzie, którzy po pracy zakładają cyfrowy skafander i poświęcają swój wolny czas nie na strzelanie i pościg za łupami, ale bezinteresowną pomoc innym.

"Elite: Dangerous" to czwarta część serii symulatorów kosmicznych. Wcielamy się w pilota, który rozpoczyna gwiezdną przygodę. Na starcie mamy tylko statek kosmiczny i niewielką sumę na koncie. Od 2014 gra jest dostępna na PC, a od 2015 roku na Xbox One i systemy OS X , a od czerwcu 2017 także na PlayStation 4.

Świat "Elite: Dangerous" prezentuje realia odległej przyszłości XXXIV wieku. W tej rzeczywistości największe wpływy mają trzy frakcje: Przymierze, Federacja oraz Imperium. Gracz może rozpocząć legalną działalność bądź też zapuścić się w nieznane obszary poza kontrolą mocarstw i tam poszukiwać zysku.