Na te polskie gry warto czekać w 2018

Kolejna produkcja twórców szalenie popularnego "This War of Mine". Wcześniej oglądaliśmy wojnę z perspektywy cywila, teraz też będzie niebanalnie. Jako ostatni ludzie na zlodowaciałej Ziemi, stworzymy osadę i spróbujemy utrzymać mieszkańców przy życiu. Problemem będzie głównie nieustający mróz. Ale nie jedynym.

Przekonamy się, że sama chęć uniknięcia zamarznięcia nie wystarczy, by funkcjonować jako społeczność. Natkniemy się na rozmaite ekonomiczne i moralne problemy, skonfrontujemy też nasze decyzje z potrzebami ludzi. Przy pomocy dekretów ustalimy, czy dzieci mają pracować. Albo czy leczyć tych, którzy ulegli wypadkowi podczas pracy. Każda decyzja będzie miała realny wpływ na nastroje społeczeństwa i tylko od naszych decyzji zależy, czy przetrwamy.

Grę już widzieliśmy w akcji i bardzo nam się podoba. Czekamy mocno na premierę!

Dywizjon 303 to prawdopodobnie jeden z niewielu oddziałów, które udało się nam zapamiętać z lekcji historii. Słynna jednostka lotnicza składała się z Polaków z Polskich Sił Powietrznych i działała pod skrzydłami Wielkiej Brytanii. Jej najsłynniejszy sukces to udział w bitwie o Anglię w 1940 roku, gdzie stali się najskuteczniejszą jednostką aliantów.

Polscy twórcy chcą uhonorować lotników w grze wideo. "Dywizjon 303" lub "303 Squadron: Battle of Britain" (dla zagranicznych graczy) to klasyczna bitewna gra, w której siadamy ze sterami myśliwca. Naszym przeciwnikiem są oczywiście samoloty należące do Rzeszy, do których prujemy z podczepionego karabinu. Obrazki nie zachwycają jakością grafiki, ale równie ważna będzie druga warstwa gry - historyczna narracja.

Przed i po misji trafimy do hangaru, ale nie będzie to zwykły przerywnik na podliczenie punktów. Tu dojdzie do interakcji z napotkanymi postaciami, dzięki którym dowiemy się więcej i o samych samolotach, i lepiej wczujemy się w realia konfliktu. Nie wszystkie rozmowy będą obowiązkowe, ale twórcom zależy na tym, abyśmy wdrożyli się w braterski klimat dywizjonu.

Wiele gier się w Polsce robi, ale o klasycznej, bitewnej strategii dawno nie slyszałem. Studia Destructive Creations zabrało się za czasy pomiędzy X a XII wiekiem i bitwy nordyckich plemion. W programie piechota, kawaleria, łucznicy, walka w polu, zdobywanie fortów i bitwy morskie.

Główną uwagę skupimy nie na budowaniu osady i utrzymywaniu zaplecza, ale na obmyślaniu taktyki. Tu widać zresztą sporo podobieństw z całym podgatunkiem stworzonym przez serię "Total War". A fani mierzenia swoich umiejętności z innymi graczami będą mogli odpalić tryb multiplayer.

Na tę grę zdecydowanie czekam. Naszym zadaniem będzie wydawanie wyroków w procesach w okresie rewolucji francuskiej, czyli w latach 1789-99. Twórcy są jednak dalecy od zauroczenia historycznym kontekstem. Do jego określenia używają słów "krwawy" i "opresyjny".

Obok przesłuchiwania świadków i łączenia poszlak będziemy stykali się z politycznymi wpływami i aurą, w której każdy może zostać uznany za wroga. W rytm regularnie zlatującej gilotyny rozstawimy szpiegów, wyciągniemy cenne informacje od przyjaciół oraz ustalimy linię obrony. Niektóre wyroki będą wiązały się ze zdobyciem zaufania danej frakcji, inne z jego utratą.

Zastanawiałem się, czy gra nie stanie się wyłącznie ciągiem wydawania niemoralnych decyzji pod dyktando wojskowych. Wydawca zapewnił mnie, że nie będzie jednego, słusznego wyroku. Kluczowa stanie się nasza linia argumentów i sposób, w jaki rozegramy sprawę. Liczę na to, bo nie lubię być niesprawiedliwy w grach.

Polska odpowiedź na "Battlefielda"? Na to wychodzi. Ale rodacy nie porywają się z motyką na słońce, po rozmowie z przedstawicielem Farm 51 jestem zaintrygowany. Główny motyw? Walczymy jako piesi żołnierze i operatorzy pojazdów bojowych na terenie lekko podniszczonej Warszawy, Berlina, Moskwy, Paryża czy Londynu.

Atrakcją ma być szeroka możliwość modyfikowania ekwipunku, łącznie z poszczególnymi częściami stroju. Autorzy chcą też postarać się o licencje albo dokładnie odwzorowanie autentycznych mundurów poszczególnych armii i oddziałów specjalnych. Kolejną istotną rzeczy ma być nastawienie twórców na głęboką współpracę ze społecznością, aby każdy zaangażowany fan miał wpływ na rozwój gry.

Brzmi ciekawie, zwłaszcza że, poza wspomnianym "Battlefieldem", konkurencji właściwie nie ma - bo ta albo koncentruje się na strzelaniu karabinami, albo samymi czołgami.

Polscy twórcy potrafią poruszyć. W swojej grze chcą opowiedzieć historię o przemijaniu przy pomocy logicznych zagadek i grafiki rodem z apokaliptycznych obrazów Boscha i Brueghela. To trzeba zobaczyć.

Świat, który przemierzamy, jest jednocześnie koszmarny, jak i pełny gracji. Mnóstwo tu odwołań do klasyki malarstwa, ale też i tajemniczej, mrocznej symboliki. Wszystkie tła i postaci mają być ręcznie rysowane. Naszym zadaniem będzie przemierzanie kolejnych plansz w poszukiwaniu "symboli i znaczeń". Będą one stanowiły zarówno część opowieści, jak i pomogą nam rozwiązać kolejne zagadki.

Podróż do piekła – tak najłatwiej streścić survival-horror, który szykują Polacy. Ich wizja zaświatów przeraża brutalnym, dosadnym, organicznym wręcz ujęciem. Piekielne komnaty wypełnione są trupami, mięsem, krwią, kośćmi, dziwnymi roślinami i tworami rodem z sennych koszmarów.

Naszym zadaniem będzie wydostać się z tej nieprzyjaznej okolicy. Czeka nas mnóstwo skradania, trochę walki z demonami i trochę kombinowania. Do tego ostatniego celu posłuży nam umiejętność przejmowania umysłów niektórych stworów.

Jeśli nie czujecie się obrzydzeni powyższymi fragmentami i nie przerażają was koszmarne wizje z udziałem ludzkich ciał, być może zobaczycie jeden z lepszych horrorów ostatnich lat. Po świetnym "Layers of Fear" od krakowskiego Bloober Team wiem, że Polacy potrafią je robić.

Gry retro nadal są w modzie. Ale najważniejsze jest to, aby za stylizacją na stare gry krył się też jakiś konkretny pomysł - i w tym przypadku go nie brakuje. "Don't Escape" fajnie wykorzystuje nie tylko pikselartową modę, ale też popularność tematyki survivalowej. Lądujemy w postapokaliptycznym świecie, wychodzimy z namiotu i rozmyślamy, jak przetrwać.

Gra wygląda na klasyczną przygodówkę, w której pojeździmy myszką po całym ekranie, w poszukiwaniu przydatnych przedmiotów i "używalnych" elementów. Ale sytuacja niejednokrotnie nas zaskoczy i zmusi do szybkiej reakcji. Jak się zagapimy to, cóż, zaczynamy od nowa. Ale także niezakończone śmiercią złe decyzje sprawią, że nie uda nam się zobaczyć dalszej części gry. Sądzę, że ci, którzy 20-30 lat temu zagrywali się w przygodówki, od razu poczują się jak w domu.

O tej grze nie wiadomo jeszcze wiele, a do sieci trafił tylko jeden trailer i kilka fotek. Ale i tak to kupuję, bo widzę fajną, steampunkową stylistykę. Są mroczne przedmieścia, są dziwaczne metalowe konstrukcje, są w końcu i potężne motory oraz gość z obżynem.

W "Steel Rats" wcielimy się w jedną z czterech postaci, współtworzących motocyklowy gang. Każda będzia miała własny motocykl i zestaw umiejętności. Domyślam się, że naszym celem będą brawurowe przejazdy i walka ze złowrogim systemem. Przejazdy mają być bardzo realistyczne, ale trzeba dodać, że gra zostanie zrealizowana w technicze 2,5D. Czyli akcję zobaczymy z boku jak w platformówkach pokroju motorowego "Trials".

Gra dla fanów mrocznego fantasy, shooterów rodem z lat 90. i machania mieczem. W pierwszych scenach "Eldeborn" wygląda jak potomek "Hexena" albo "Heretica", ale zamiast strzelania i rzucania czarów mamy tu wyłącznie broń białą. A z potworami rozprawiamy się mieszając ciosy z wpasowywaniem bloków i przełamywaniem wrażej gardy.

Graficznie nie powala, ale całość tworzy i tak fajny, spójny klimat. Zastanawiam się tylko, czy gra zaoferuje coś poza samym nawalaniem w potwory i pociąganiem za dźwignię. Samo błądzenie korytarzami i oczekiwanie, z której czeluści wyskoczy demon, może się szybko znudzić.

Urozmaiceniem mają być zróżnicowane sposoby walki demonów. Na powyższym trailerze dobrze widać, że machanie na lewo i prawo nie zdaje egzaminu. Z drugiej strony po tylu częściach "Dark Souls" i jego kontynuatorów, "Elderborn" może nie zrobić wrażenia na weteranach.

Kto z nas nie marzył w dzieciństwie o elektrycznej kolejce? I ogromnym zestawie torów, peronów i rozmaitych dodatków? Tak, "Trains VR" to gra, która może nasycić kolejowy głód z dzieciństwa. Ale oprócz samego ustawiania torów, będziemy musieli pogłówkować nad tym, jak ustawić trasę, by ciuchcia zebrała wszystkie gwiazdki z planszy.

VR w nazwie oznacza oczywiście, że to produkcja pod gogle do wirtualnej rzeczywistości. Także na dobre oszukamy mózg, że faktycznie bawimy się kolejką. Lekko kreskówkowa grafika mi nie przeszkadza. Chętnie za to zobaczyłbym w finalnej wersji tryb swobodnej zabawy, bez wypełniania celów misji.