13 najlepszych polskich gier

Wydany w 2003 roku Chrome to jedna z pierwszych, poważniejszych produkcji z Polski. Była to strzelanina FPS bazująca na autorskim silniku firmy Techland. W grze wcielaliśmy się w postać Bolta Logana. Chrome wyróżniał się między innymi możliwością poruszania się za pomocą pojazdów, cierpiał za to przez kiepską sztuczną inteligencję.

Bezpośrednia konkurencja takich tytułów jak Gothic 3 czy Oblivion stworzona przez studio Reality Pump, a wydana przez Topware. W Two Worlds wcielamy się w postać najemnika, które siostra została porwana przez tajemnicze siły. Co ciekawe, jest to chyba pierwsza polska gra z tak rozległym, otwartym światem. W produkcji znajduje się druga część Two Worlds.

Prawdziwa prehistoria polskich gier. A.D. 2044 zostało wydane w 1991 roku przez studio LK Avalon na komputer Atari. Co ciekawe, firma 6 lat później wydała nową wersję, której towarzyszyła akcja marketingowa na niespotykaną w polskim światku skalę – o A.D. 2044 można było przeczytać w każdej chyba polskiej gazecie o grach. Ta nowa wersja była pierwszą trójwymiarową produkcją znad Wisły wydaną na dwóch płytach CD.

Kolejna gra studia Metropolis. W Infernal, trzecioosobowej strzelance z motywem paranormalnym, kierujemy ruchami Ryana Lennoksa, byłego agenta sił niebiańskich, który został z szeregów boskich legionów wydalony ze względu na wybuchowy charakter. Poirytowany Lennox zostaje wciągnięty w walkę pomiędzy siłami dobra i zła, której celem jest równowaga we wszechświecie. Brzmi głupio? Trochę, ale gra jest całkiem niezła.

Przygodowe gry strategiczne wydane przez studio Metropolis cieszyły się w kraju sporą popularnością. W pierwszej części gracze kontrolują trzyosobowy, elitarny oddział wysłany przez NATO w celu dokonania zwiadu na terenie opanowanym przez mutanty – nieudany eksperyment rosyjskich naukowców. Gorky 17 wyróżniało się ciekawym systemem prowadzenia walki oraz niezłą, klimatyczną grafiką.

Chodzona bijatyka, której najbardziej charakterystycznymi cechami – poza umiejscowieniem w bardzo przaśnych realiach polskich blokowisk – była skrajna wręcz miejscami brutalność i ostry język. A nas, w tamtych czasach dzieciaków, nic tak nie cieszyło jak te dwie rzeczy, jakość gry pozostawała na drugim miejscu. Dobrze, że o Franko nie mieli pojęcia nasi rodzice...

Prawdziwie słowiańska gra strategiczna, w której głównym surowcem było mleko. Źródło niezliczonych cytatów ("Na plasterki!", "I zasmażka") oraz świetnych pomysłów z czasów, gdy gry jeszcze raczkowały. Polanie mieścili się na 6 dyskietkach, a grafika wyświetlana była w rozdzielczości... 320x240 (ach, piękne stare czasy).

Kolejna gra Techlandu, chociaż z trochę innej beczki. Wyścigi nigdy nie były specjalizacją Polaków, ale wrocławska firma udowodniła, że potrafi i w tym gatunku stworzyć coś dobrego. Gra stworzona została w autorskim silniku Chrome Engine, którego kolejne wersje używane są przez firmę do produkcji gier. Xpand Rally zawierał również to, co gracze pecetowi lubią najbardziej, czyli edytor tras.

Polacy nie słyną co prawda ze strategii czasu rzeczywistego, ale dzięki Earth 2140 zdołali pokazać, że coś tam potrafią sklecić, i to niekoniecznie w klimatach słowiańskich. Była to jedna z pierwszych gier sprzedawanych przez wydawcę Topware, którego celem było zdobycie rynku dzięki niskim cenom. Earth 2140 zyskał sobie wierne grono fanów nie tylko w Polsce, ale również w... Turcji.

Zanim Rockstar podbił świat za pomocą westernowego Red Dead Redemption polskie studio Techland wybrało się tam dwa razy. W obydwu przypadkach powstały gry solidne, klimatyczne, wprowadzające kilka ciekawych rozwiązań. Pierwszy Call of Juarez przetarł szlak, wprowadzając ciekawy podział rozgrywki pomiędzy dwie charakterystyczne postaci. Część druga, Call of Juarez: Więzy krwi, była jeszcze lepsza, szczególnie jeśli przymknie się oko na problemy techniczne.

Największy polski sukces w branży ostatnich lat. Wiedźmin nie tylko jest wyjątkowo udanym debiutem nowego studia, ale i udaną interpretacją prozy Andrzeja Sapkowskiego, wcześniej na Zachodzie mało popularnego autora fantasy. Jak na grę skierowaną do wąskiego grona hardcorowców, czyli pecetowych wielbicieli RPG, produkcja CD Projekt Red sprzedała się naprawdę dobrze. Liczymy na to, że druga część będzie jeszcze bardziej udana, nawet mimo zmiany fryzury Geralta. No i czekamy na tę obiecywaną wersję konsolową.

Fenomenalnie grywalna produkcja, która otworzyła drzwi do międzynarodowej kariery (przynajmniej mamy taką nadzieję) Polakom ze studia People Can Fly, których zauważyła znana wszystkim firma Epic Games. Painkiller miał gdzieś motywację i fabułę (choć ktoś ją tam wepchnął na siłę, pewnie z poczucia obowiązku), za to skupiał się tylko i wyłącznie na radosnym, niczym nieskrępowanym wygrzewie. No i tylko w Painkillerze, jak zauważył pewien znany ze zjadliwości recenzent, jest broń, która strzela jednocześnie shurikenami i błyskawicami! Jeśli jeszcze was to nie przekonało, to się nie znacie!

Absolutnie kultowa produkcja z czasów, kiedy nie liczyła się rozdzielczość, ilość klatek na sekundę, ani tryb wieloosobowy. Teenagent tryskał absurdalnym humorem, autoironicznym podejściem do gatunku, a do tego głosy pod postaci podkładali redaktorzy legendarnego pisma "Secret Service". Czy potrzeba czegoś więcej? A może fakt, że grę stworzyła ekipa Adriana Chmielarza, chyba najważniejszej osoby w polskiej branży growej w tej chwili?