Strzelanka pierwszoosobowa - FPS

Co to jest FPS w grach?

FPS - strzelanka pierwszoosobowa to jeden z gatunków gier, który opiera się na walce z użyciem broni palnej. Akcja prowadzona jest z perspektywy pierwszej osoby, a zatem gracz obserwuje wydarzenia oczami głównej postaci. Na ekranie pokazane są tylko ręce bohatera i trzymana broń, natomiast pozostałe części ciała widoczne są tylko na filmach wyjaśniających fabułę. Razem z innymi strzelankami są częścią gier akcji. Według zestawienia Gamasutry w 2006 roku strzelanka pierwszoosobowa (FPS) jest jedną z najszybciej rozwijających się dochodowo gier komputerowych.

Strzelanka pierwszoosobowa (FPS) – definicja, historia

Strzelanka pierwszoosobowa (FPS) to trójwymiarowa strzelanka charakteryzująca się perspektywą pierwszej osoby. Oznacza to, że gracz widzi wydarzenia oczami postaci, w przeciwieństwie do strzelanek trzecioosobowych, gdzie widzi całego sterowanego przez siebie bohatera. Rozgrywka opiera się głównie na walce z bronią palną.

Często porównywana jest do tzw. celowniczków (light gun shooterów). Jednak te dwie odmiany różnią się rodzajem broni – te drugie korzystają z pistoletów świetlnych. Ponadto, strzelanka pierwszoosobowa (FPS) pozwala graczowi na swobodną wędrówkę, podczas gdy light gun shootery z góry określają ruch postaci.

Za początek strzelanki pierwszoosobowej (FPS) uznaje się rok 1993, kiedy to został wydany Doom, kolejne podobne stylowo gry nazywano 'klonami Dooma'. Później termin ten zastąpiono pojęciem strzelanki pierwszoosobowej (FPS). Uważa się, że gatunek strzelanki pierwszoosobowej (FPS) został wprowadzony w grze Wolfenstein 3D z 1992 roku. Krytycy jednak odnaleźli starsze produkcje prezentujące cechy strzelanki.

Jako najstarsze udokumentowane strzelanki pierwszoosobowe uznaje się Maze War i Spasim. Maze War – pierwszy symulator lotu kosmicznego w perspektywie pierwszej osoby. Kolejną tego typu produkcją była Battlezone. Perspektywę pierwszej osoby wykorzystano także w grze MIDI Maze z 1987 roku.

Kolejnym etapem rozwoju gier z elementami strzelanki pierwszoosobowej (FPS) była gra Hovertank 3D z 1991, która wprowadzając technologię ray casting, zdynamizowała rozgrywkę. Kolejne ulepszenia wprowadzano wraz z następnymi produkcjami: Ultima Underworld: The Stygian Abyss (1991) – mapowanie tekstu, Catacomb 3-D (1991) – obecność dłoni oraz broni postaci.

Kolejne lata to wzrost popularności strzelanki pierwszoosobowej (FPS) i rozpropagowanie jej w grach Wolfenstein 3D i Doomie uznawanym za najważniejszą grę tego gatunku. Lata 1995-1999 to kolejne postępy we wdrażaniu grafiki trójwymiarowej.

W tym czasie pojawiły się gry Geograph Seal, Quake, GoldenEye 007, Tom Clancy’s Rainbow Six, Medal of Honor, Unreal i Half-life. Lata 2000-2015 to rozwój gier będących wieloosobowymi wojnami (Deus Ex, World War II Online, Battlefield 1942, F.E.A.R, S.T.A.L.K.E.R.: Cień Czarnobyla). Powróciły także konsole.

Strzelanka pierwszoosobowa (FPS) – mechanika

Strzelanka pierwszoosobowa (FPS) składa się z awatara, broni palnej oraz zróżnicowanej liczby przeciwników. Akcja strzelanki pierwszoosobowej (FPS) przeważnie rozgrywa się w trójwymiarowym środowisku, dlatego jest bardziej realistyczna niż dwuwymiarowa odsłona. Ciekawiej prezentuje oświetlenie, grawitację, kolizje obiektów i dźwięk. W wersji komputerowej gracz steruje postacią za pomocą klawiatury i myszy, natomiast w przypadku konsol odbywa się to poprzez dwie gałki analogowe gamepada. Na głównym ekranie wyświetlają się ręce postaci z uzbrojeniem, tymczasem z boku pokazana jest posiadana amunicja, poziom zdrowia i informacje o położeniu.

Mechanika strzelanki pierwszoosobowej (FPS) to głównie szybkie i krwawe strzelaniny. Niektóre z nich posiadają rozbudowaną narrację, wymagają rozwiązania problemów czy zagadek logicznych. Bohater może również walczyć w bezpośrednim starciu. Z reguły bardziej realne są strzelanki wymagające zastosowania strategii, aby odnieść zwycięstwo.

Gracz może wybrać sobie rodzaj broni, często mając do dyspozycji realistyczne modele. Może dokonać zniszczeń otoczenia na kilka sposobów: poprzez prąd, płomienie, nadnaturalne moce, telekinezę. W niektórych grach FPS istnieje możliwość ulepszenia broni, wymiany jej lub sprzedania. Zbieranie punktów doświadczenia podczas rozgrywki gwarantuje odblokowanie nowych zdolności i uzbrojenia.

Strzelanka pierwszoosobowa (FPS) umożliwia grę wieloosobową, co pozwala większej ilości graczów przystąpić do pojedynku w obrębie jednego świata przedstawionego.

Strzelanka pierwszoosobowa (FPS) – poziomy

Strzelanka pierwszoosobowa (FPS) może stanowić ciągłą narrację lub składać się z kilku poziomów. Bohater strzelanki pierwszoosobowej wykonuje różne czynności, wśród których oprócz walki istotne jest rozwiązywanie zagadek. Dokonuje również dewastacji świata przedstawionego. Twórcy gier często czerpią ze scenerii historycznych czy fantastycznonaukowych. Kolejną cechą strzelanki pierwszoosobowej (FPS) jest możliwość wyboru odpowiedniego dla gracza poziomu trudności.